Parallelhandel in parfums

Parallelhandel is een handelsstroom die buiten de door de fabrikant gecontroleerde distributiekanalen om loopt. Omdat het vrijwel altijd grensoverschrijdend is wordt het vaak ook parallel-import of grijze import genoemd. Wat de slimme handelaren doen is gebruik maken van de regionale prijsdifferentiatie waar zeker bij parfum overduidelijk sprake van is.

Fabrikanten hanteren verschillende inkoopprijzen voor distributeurs in de verschillende landen waar ze actief zijn. De prijsstelling is vaak een combinatie van de economische standaard in het land en de marktwerking.

Als parfum X in bijvoorbeeld Bulgarije goedkoper in te kopen is dan via de officiële distributeur in Nederland, dan is er voor de inkoper een financieel voordeel te behalen. Omdat de verschillen in prijs vrij groot kunnen zijn loont het de moeite om de parfums vanuit andere landen naar Nederland te vervoeren.

Dankzij het gebruikmaken van de prijsverschillen is het mogelijk om parfums hier op de markt te brengen tegen prijzen die aanzienlijk onder de gangbare winkelprijzen liggen. Dit zijn de parfum aanbiedingen zoals je ze bijvoorbeeld bij drogisterijketens als Kruidvat en Etos aan kunt treffen. Door het voordeel voor een substantieel deel door te sluizen naar de consument is het mogelijk om grote hoeveelheden parfums te verhandelen. De kwantiteit is belangrijk omdat de winstmarge per flesjes in dit geval een stukje kleiner is dan gebruikelijk.

De parfumindustrie is niet blij met de grijze import van parfum. Elk parfummetje dat via een goedkoper land geïmporteerd wordt betekent een lagere winstmarge voor de fabrikant. Bij de hoeveelheden waar het om draait kan het uiteindelijk miljoenen euro’s schelen op het bedrijfsresultaat. In deze tijd van kapitalisme waarbij de aandeelhouders puur afrekenen op resultaat kan een verschil van enkele miljoenen winst betekenen dat het bedrijf haar doelstelling niet haalt. Een doorn in het oog van de prestatiegerichte managers binnen de parfum- en cosmeticagiganten.

Andere redenen dat men niet blij is met parallelimport:
– ze kunnen geen controle uit oefenen op de verkoopprijs
– de winkels waar hun producten verkocht worden voldoen niet altijd aan het imago wat ze aan hun parfums willen koppelen
– de controle op merkvervalsing wordt lastiger door de aanwezigheid van parallelhandel
– het goedkoop dumpen van hun parfum via drogisterijketens, supermarkten of andere kanalen kan afbreuk doen aan het imago van hun merk
– de fabrikant heeft baat bij uniformiteit in verpakkingen en producten.

De parfumindustrie doet er alles aan om de grijze import van parfums tegen te gaan. Door de Europese Unie zijn ze enorm geholpen door de wet dat er geen parfums van buiten de E.U. zonder toestemming van de merknaamhouder ingevoerd mogen worden. Jammer voor de parallelhandelaren, want hiermee slinkt het aantal mogelijke leveranciers enorm en valt er ook weinig winst te behalen uit koersschommelingen.

Omdat het leveren aan de parallelhandelaars altijd geschiedt door officiële distributeurs, doen de fabrikanten er alles aan om dat te voorkomen. Contractueel worden er vrijwel altijd beperkingen opgelegd aan distributeurs. Het overtreden van de vastgelegde regeltjes kan leiden tot prijsverhogingen, eenzijdige opzegging van de overeenkomst of boetes.

De distributeur die verkoopt aan de parallelhandel wil uiteraard niet dat zijn handeltje door de fabrikant ontdekt wordt. Ook de koper is er niet bij gebaat als zijn leverancier gesnapt wordt en niet meer geleverd krijgt of zo bang gemaakt wordt dat hij niet meer durft te leveren. Om dat te voorkomen worden parfums die in het parallelle circuit terechtkomen vaak gedecodeerd.

Decoderen is het verwijderen of aanpassen van codes die de fabrikant aangebracht heeft op flesjes, labels of verpakkingen. Deze codes kunnen bestaan uit zichtbare codes met zwarte inkt, gegraveerde codes in het glas of codes die je alleen ziet met een UV-lamp. Nieuwe technieken die ze toepassen zijn zogenaamde QR-codes, codes door middel van een klein gaatje in labels (positie bepaalt de leverancier) en RFID. Deze laatste techniek kan ook gebruikt worden om producten te beveiligen en voorraden bij te houden.

Decoderen ofwel het manipuleren of verwijderen van de codes kan op verschillende manieren gebeuren. Veel toepaste methodes zijn slijpen of wegsnijden, onleesbaar maken door middel van inkt, verwijderen met chemische vloeistoffen of het aan de binnenkant van een etiket weghalen van een code met behulp van schuurpapier.

Decoderen is erg specialistisch en vrij arbeidsintensief werk dat slechts door enkele bedrijven ter wereld op een goede manier gedaan wordt. In Nederland is er één bedrijf dat enorme hoeveelheden parfums decodeert.